Wegverkeer is de belangrijkste bron van geluidshinder in Nederland, en binnen die categorie staat de motorfiets op de tweede plaats (na de bromfiets, maar vóór het vrachtverkeer). Niettemin geniet het tegengaan van motorherrie geen prioriteit. In rapporten over geluidsoverlast gaat het vooral over ‘contactgeluiden’ (lawaai dat wordt veroorzaakt door omwonenden) en over vormen van ‘akoestische vervuiling’ waaraan mensen in de buurt van luchthavens, fabrieken en snelwegen permanent worden blootgesteld. Geluidspieken die door accelererende motoren worden veroorzaakt – incidentele vormen van overlast – worden echter niet als ‘omgevingslawaai’ aangemerkt. Dat motoren buiten het blikveld van beleidsmakers vallen, blijkt ook uit het volgende. In het Klimaatakkoord is het streven vastgelegd om alle ‘gemotoriseerde tweewielers’ op termijn emissievrij (dus geluidsarm) te maken. Alle voertuigen waarvoor dit geldt, worden genoemd, behalve motoren. Kennelijk heeft de wetgever deze categorie over het hoofd gezien. Met als gevolg dat de ongeveer 800 duizend motorrijders in Nederland vooralsnog onaantastbaar zijn – en zich op zonovergoten dagen vaak ook zo gedragen. Met dank aan Sander van Walsum, Volkskrant 7 april 2020.